Ο Άγγελος κρυφοκοίταξε από την τάφρο και πάγωσε. Μια ανδρική φιγούρα στεκόταν λίγα βήματα πιο πέρα.
«Κυρίε δεν μπορείτε να σταθείτε εδώ». Είναι πολύ…
Ηρέμησε, Άγγελε. Δουλεύω εδώ», διέκοψε τον Άγγελο μια γρυλιστική φωνή.
Α, εσύ είσαι.
«Φυσικά και είμαι», είπε περήφανα ο Θάνατος. Πού να είμαι, αν όχι στον πόλεμο; Δεν είναι για το σκοπό της παρέας.
«Μα όλοι είναι ζωντανοί εδώ» παρατήρησε ο Άγγελος.
«Προς το παρόν» Ο θάνατος ξεφύσηξε ονειρεμένα. Σε λίγα λεπτά θα «φτάσει». Θα υπάρχει ένας τεράστιος λάκκος και σκισμένα κορμιά. Ένα θέαμα για τους έμπειρους.
Κοίτα να μαζέψεις τούς δικού σου. Είπε ο θάνατος.
Λέει ο άγγελος :Παρεμπιπτόντως, σε βλέπω «μεγαλωμένο». Ο θάνατος χαμογέλασε σαρκαστικά – συνήθιζε να κουβαλάει ένα ξύλινο σεντούκι, αλλά τώρα του έδιναν ένα πολύ μεγαλύτερο σεντούκι Τί είναι μέσα στο μεγάλο σεντούκι ρώτησε ο Άγγελος
Αυτές είναι οι προσευχές των μητέρων για τους γιους των στρατιωτών. Προσευχές συζύγων, παιδιών, αδελφών, όλων όσων νοιάζονται. Είναι τόσο παθιασμένοι που το ξύλινο μπαούλο μου δεν άντεξε. Μου έδωσαν λοιπόν αυτό, από ειδικό γυαλί.
Απίστευτο. Είπε ο Θάνατος σαρκαστικά.
Εκείνη τη στιγμή, ο Άγγελος άκουσε ένα σφύριγμα. Ένα βλήμα τους πλησίαζε. Ο θάνατος γέλασε. Οι στρατιώτες προσευχήθηκαν. Ο άγγελος άπλωσε το χέρι να σταματήσει το βλήμα και το πέταξε μακριά.
Δεύτερο, δεύτερο και μια δυνατή έκρηξη διαπέρασε τον αέρα. Όλα πάγωσαν. Ο θάνατος σώπασε και έτρεμε από θυμό.
ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΠΥΡΟΒΟΛΟ. Χτύπησε ένα όρυγμα, έσπασε δέντρα, άφησε μία φοβερη τρύπα αλλά δεν σκότωσε και δεν τραυμάτισε κανέναν.
Ο θάνατος απομακρύνθηκε. Ο άγγελος πέταξε σε άλλο όρυγμα. Οι προσευχές άστραψαν στον ουρανό. Οι στρατιώτες βγήκαν από την τάφρο και σήκωσαν το βλέμμα τους με δάκρυα ευγνωμοσύνης, μετά έγραψαν, κάλεσαν σπίτι και όλοι ήταν ευχαριστημένοι.
ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΕΣΩΣΑΝ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΑΣΑΝ ΤΗ ΝΙΚΗ!
Πηγή: apantaortodoxias
