Μοναχός, έλεγε κάποιος από τους παλαιούς Πατέρες, σημαίνει στόμα αληθινό, σώμα άγιο και καρδιά καθαρή.
Το ψέμα είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του παλαιού ανθρώπου, έλεγε άλλος Πατήρ. Ενώ η αλήθεια, του αναγεννημένου με το αίμα του Σωτήρος Χριστού.
Ρίζα κάθε καλού έργου ονομάζει την αλήθεια ο ίδιος Πατήρ, ενώ το ψευδος θάνατο.
Ο Άββας Ησαΐας ο αναχωρητής δίνει την ακόλουθη ορθή συμβουλή: Μην συνηθίζεις να κουβεντιάζεις για πράγματα που δεν είδες με τα ίδια σου τα μάτια, σαν να τα έχεις δει. Μην βεβαιώνεις με πεποίθηση εκείνα που έχεις μόνο ακούσει.
Συνήθιζε την γλώσσα σου να λέει πάντα αλήθεια. Το ψέμα γεννιέται συχνά από την επιθυμία ν’ αρέσουμε στους ανθρώπους κι απομακρύνει από την ψυχή τον φόβο του Θεού.
Το στόμα του ταπεινόφρονος λέει πάντοτε αλήθεια, γράφει κι ο Αββάς Μάρκος ο ασκητής. Όποιος αντιλέγει στην αλήθεια, παίρνει την θέση του δούλου που ράπισε τον Κύριο.
Αφού έγινα μοναχός, έλεγε ο Αββάς Ανούβ, λόγος ψευδής δεν βγήκε από το στόμα μου.
Αυτά τα τρία απαιτεί ο Θεός από κάθε άνθρωπο που έχει λάβει το Άγιο Βάπτισμα: Πίστη ορθή στην ψυχή, αλήθεια στην γλώσσα και σωφροσύνη στο σώμα.
(Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», σελ. 55 )
