Άγγελος: Ένας Γέροντας είπε ότι υπήρχε κάποιος αναχωρητής, πού κατοικούσε στην πιο βαθιά έρημο από αρκετά χρόνια κι είχε αποκτήσει χάρισμα διορατικό, ώστε να συναναστρέφεται με τούς αγγέλους.
Και συνέβη το εξής:
Δυο αδελφοί μοναχοί άκουσαν τα σχετικά μ αυτόν και είχαν την επιθυμία να τον γνωρίσουν και να ωφεληθούν.
Βγήκαν από τα κελιά τους και πήγαιναν προς αυτόν με εμπιστοσύνη στην καρδιά. Και αναζητούσαν τον δούλο τού Θεού στην έρημο.
Ύστερα από μερικές μέρες πλησίασαν στη σπηλιά τού Γέροντα. Από μακριά βλέπουν κάποιον σαν άνθρωπο ντυμένο στα λευκά να στέκεται πάνω σέ έναν από τούς λόφους πού ήταν κοντά στον όσιο σέ απόσταση περίπου τριών σημείων.
Τούς φώναξε:
«Αδελφοί, αδελφοί».
Αυτοί τον ρώτησαν:
«Ποιος είσαι και τί θέλεις;»
«Να πείτε, τούς αποκρίθηκε, στον αββά εκείνον πού θα συναντήσετε: θυμήσου αυτό πού σέ παρακάλεσα».
Οι αδελφοί ήρθαν, βρήκαν τον Γέροντα, τον χαιρέτισαν και πέφτοντας στα πόδια τού παρακαλούσαν να ακούσουν από το στόμα του λόγο σωτηρίας. Πράγματι, διδάχτηκαν από αυτόν και ωφελήθηκαν πολύ.
Τού μίλησαν και για τον άνθρωπο πού είδαν καθώς έρχονταν, και την παράκλησή του. Ο Γέροντας κατάλαβε ποιος ήταν, αλλά προσποιούνταν ότι δεν τον ήξερε. Μάλιστα έλεγε: «Κανένας άλλος άνθρωπος δεν κατοικεί εδώ». Οι αδελφοί όμως βάζοντας συνέχεια μετάνοιες και αγκαλιάζοντας τα πόδια του τον υποχρέωναν να πει ποιος ήταν αυτός πού είδαν.
Ο Γέροντας τούς σήκωσε όρθιους και τούς είπε:
«Δώστε μου τον λόγο σας ότι δεν θα μιλήσετε επαινετικά σέ κανέναν για μένα σαν για κάποιον άγιο, μέχρι να φύγω στον Κύριο, και τότε θα σάς μιλήσω καθαρά για την υπόθεση». Εκείνοι έκαναν όπως τούς ζήτησε. Τούς λέει λοιπόν:
«Αυτός πού έχετε δει ντυμένο στα λευκά είναι άγγελος Κυρίου, πού ήρθε εδώ και παρακαλεί εμένα τον αδύναμο και μού λέει: «Ικέτευσε τον Κύριο για μένα, να ξαναγυρίσω στον τόπο μου, γιατί έχει πιά συμπληρωθεί η προθεσμία πού ορίσθηκε σέ βάρος μου από τον Θεό». Στην ερώτησή μου «ποια είναι η αιτία τής ποινής σου;» απάντησε:
«Συνέβη σέ μία επαρχιακή πόλη πολλοί άνθρωποι να παροργίζουν τον Θεό με τίς αμαρτίες τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, και μ έστειλε να τούς παιδεύσω με ευσπλαχνία. Εγώ όμως όταν τούς είδα πολύ να ασεβούν, τούς επέβαλα μεγαλύτερο παιδεμό, με αποτέλεσμα πολλοί να εξοντωθούν. Γι αυτό μού επεβλήθη η απομάκρυνσή μου από προσώπου τού Θεού πού μού είχε αναθέσει την αποστολή».
Όταν τού είπα «και πώς είμαι άξιος να παρακαλέσω τον Θεό για έναν άγγελο;», εκείνος είπε:
«Αν δεν ήξερα ότι ο Θεός δέχεται την προσευχή των γνήσιων δούλων του, δεν θα ερχόμουν και δεν θα σέ ενοχλούσα».
Εγώ αναλογίσθηκα εκείνη τη στιγμή το αμέτρητο έλεος τού Κυρίου και την άπειρη αγάπη του προς τον άνθρωπο, πού τον έκανε άξιο να μιλάει μαζί του και να τον βλέπει, επίσης οι άγγελοί του να υπηρετούν τούς ανθρώπους και να έχουν επαφή μαζί τους, όπως έχει γίνει με τούς μακάριους δούλους του Ζαχαρία και Κορνήλιο και τον προφήτη Ηλία και τούς άλλους αγίους. Ένιωσα κατάπληξη με αυτά και δόξασα την ευσπλαχνία του».
Μετά από το περιστατικό αυτό ο τρισμακάριστος πατέρας μας αναπαύτηκε. Οι αδελφοί τον έθαψαν τιμητικά με ύμνους και προσευχές. Κι εμείς άς επιδιώξουμε να μιμηθούμε τίς αρετές αυτού τού Γέροντα με τη δύναμη τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, πού θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να φτάσουν στην επίγνωση τής αλήθειάς του».
Ένας Γέροντας έλεγε ότι δεν πρέπει κανείς να μεριμνά για τίποτε παρά μόνο για τον φόβο τού Θεού. Και πρόσθετε:
«Κι αν αναγκασθώ να φροντίσω για γήινη ανάγκη, ποτέ δεν την σκέφτομαι πριν από την ώρα της».
Μέγα Γεροντικό
