Ένας αναρχικός όταν γνώρισε τον Πατερά Πορφύριο…

Όταν ἤμουν 20 χρόνων ,ἤμουν αναρχικός.
Εἶχα μακριά μαλλιά, εἶχα σκουλαρίκια, εἶχα τυραννήσει πνευματικούς ἀνθρώπους, τους δασκάλους μου.
Μέ ἔστειλαν σ’ ἕνα χριστιανικό οἰκοτροφεῖο και τό ἔκανα ἄνω-κάτω!

Μία μέρα, μέ τήν προτροπή ἑνός θείου μου, ἀποφάσισα νά ἐπισκεφθῶ τόν πατέρα Πορφύριο.
Νόμιζα ὅτι θά συναντοῦσα ἕνα ἀφελές γεροντάκι, ἀλλά γρήγορα διαψεύστηκα!
Μόλις μέ εἶδε ὁ Γέροντάς μου εἶπε:

«Μωρέ ἐσύ θέλεις νά πιστέψεις,
ἀλλά δέν σέ ἀφήνει τό πολύ σου, τό δυνατό σου μυαλό!
Ἀλλά ποῦ θά πᾶς; Σέ ἀγαπάει, σέ περιμένει ὁ Χριστός καί θά σέ κερδίσει μία μέρα! Μωρέ, ἔλα αὔριο νά τά ποῦμε!»
Πῆγα ἐγώ τήν ἄλλη μέρα νά τά ποῦμε!
Ὁ Γέροντας, μόλις μέ εἶδε, μοῦ εἶπε:
-«Μωρέ, σού ἀρέσουν τά ποιήματα;
Γιατί, κι ἐγώ εἶμαι ποιητής!
Πᾶμε στό δάσος νά σού ἀπαγγείλω;»
Μέ πῆρε ἀπό τό χέρι κι ἄρχισε νά μοῦ λέει ποιήματα!
Ἐγώ, καθώς ἄκουγα ἀναλύθηκα σέ δάκρυα καί ἔκλαιγα.
Γιατί;

Διότι, αὐτά τά ποιήματα, πού ἀπάγγελνε ὁ Γέροντας, ἤσαν τά δικά μου ποιήματα! Αὐτά, πού εἶχα γράψει
καί τά εἶχα κρυμμένα σ’ ἕνα τετράδιο, πιστεύοντας ὅτι κάποια μέρα θά τά δημοσίευα.
Εἶχα συγκλονισθεῖ!

Ὁ νέος ἐκεῖνος αδερφοί μου ἔγινε καθηγητής σέ δύο πανεπιστήμια καί ἱερέας!
Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί!
Τι Θεό έχουμε!

Είναι αξιολύπητοι όσοι δεν γνώρισαν το Θεό.
Αυτοί δεν βλέπουν το Αιώνιο Φως, και μετά το θάνατο πορεύονται στο αιώνιο σκοτάδι.
Αυτό το ξέρουμε, γιατί το Άγιο Πνεύμα πληροφορεί μέσα στην Εκκλησία
τους Αγίους για το τι υπάρχει στον Ουρανό και τι στον Αδη.


Μην αμελήσετε να κάνετε Μου αρέσει! στη νέα μας σελίδα στο facebook!
Ευχαριστούμε πολύ!