Κάποτε υπήρχε ένας ιερέας, ο οποίος ρώτησε μια ομάδα παιδιών να του πουν, καταλαβαίνουν ότι τελείωσε το σκοτάδι της νύχτας και ξεκίνησε το φως της ημέρας.
Ορισμένα από τα παιδιά σκέφτηκαν ότι η σωστή απάντηση μπορεί να είναι η στιγμή που η λωρίδα του ήλιου έφτασε στο ύψος του ορίζοντα. Άλλοι είπαν ότι ακριβώς πριν από την ανατολή, υπάρχει μια στιγμή που μπορούμε να διακρίνουμε σχήματα του ήλιου μέσα στο μαύρο της νύχτας. Άλλοι έψαχναν τη χρονική στιγμή μεταξύ αυτών των δύο απαντήσεων. Τελικά ο ιερέας απάντησε στα παιδιά, ότι όλες οι απαντήσεις τους ήταν λανθασμένες.
“Τότε πότε είναι;” όλοι φώναξαν. “Πότε μπορούμε να πούμε ακριβώς πότε το σκοτάδι της νύχτας έχει τελειώσει και το φως της ημέρας έχει αρχίσει”;
Ο ιερέας απάντησε: «Τη στιγμή που μπορείς να δεις το πρόσωπο ενός ατόμου, ενός άνδρα ή μιας γυναίκας και δεις ότι είναι πράγματι ο εν Χριστό αδελφός σου ή η αδελφή σου.» Αν δεν μπορούμε να τους δούμε έτσι, ακόμη και να δούμε τη ζωντανή εικόνα του Θεού, προφανώς ζούμε ακόμα μέσα στο σκοτάδι της νύχτας “.
