Εμείς να λέμε αυτό που είπε ο Νέστωρ: «Θεέ Δημητρίου, βοήθει μοι!»

Τον καιρό της συλλήψεως του Αγίου Δημητρίου, διεξάγονταν αγώνες στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης, για να εορταστεί η νίκη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας επί των Σκυθών και των Σαυροματών (Σαρματών). Εκεί, ο Λυαίος, ένας Σκύθης ειδωλολάτρης μονομάχος, περηφανευόταν γιά το μέγεθος και τη δύναμη του σώματός του, και προκαλούσε τους Χριστιανούς για να παλέψουν, αλλά κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του.

Ένας γενναίος νέος, με χριστιανική καρδιά και πίστη, μαθητής του Αγίου Δημητρίου, ο Νέστορας, τρέχει στο κελλί της φυλακής του Δημητρίου καί του ζήτησε την ευλογία του για να παλέψει με τον Λυαίο. Ο Δημήτριος σφράγισε με το σημείο του σταυρού το μέτωπο του νεαρού Νέστορος και του λέγει: «Και τον Λυαίον νικήσεις και υπέρ Χριστού μαρτυρήσεις!» Πήγε ο Νέστωρ στη μέση του σταδίου και είπε, πως θέλει να παλέψει με τον πανύψηλο Λυαίο. Οι ειδωλολάτραι τον κοίταξαν με μια ειρωνεία περιφρονητική. Οι χριστιανοί έκαναν από μέσα τους θερμή προσευχή στο Θεό, να δυναμώσει τον καινούργιο Δαβίδ, για να νικήσει το νέο σκληροτράχηλο Γολιάθ. Ρίχνει το φτωχικό μανδύα του ο Νέστωρ και φωνάζει προς τον ουρανό: «Ο Θεός Δημητρίου, βοήθει μοι!» 

Αφού νίκησε ο μικροκαμωμένος Νέστορας τον γίγαντα Λυαίο, ο Γαλέριος Μαξιμιανός διέταξε να εκτελεσθεί ο Άγιος Νέστορας με το ίδιο το ξίφος του έξω από τη Χρυσή Πύλη (ή Χρυσή Πόρτα) και να θανατωθεί με λόγχες ο φυλακισμένος στο δημόσιο λουτρό Άγιος Δημήτριος…

Εκείνο που πρέπει κάθε χριστιανός να κάμει σήμερα, είναι να μελετήσει και να διδαχθεί απ’ τα μαρτύρια του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Νέστορος υπομονή και γενναιότητα στις μεγάλες λύπες μας, στις στενοχώριες, στις αρρώστιες, στις περιστάσεις όπου μας πνίγει ο σύγχρονος άδικος και σκληροτράχηλος ειδωλολάτρης, που λατρεύει σαν θεό το χρήμα του και την εξουσία του, την περιουσία του και τις αδυναμίες του. Όταν μας πιέζουν με την κίβδηλη και βαρειά μεγαλοπρέπειά τους οι άνθρωποι του μαμωνά, να βλέπουμε τον μικρό Νέστορα και τον Δαβίδ, και να μην φοβούμαστε τους σύγχρονους Λυαίους και Γολιάθ, όποιοι κι αν είναι. Εμείς να λέμε αυτό που είπε ο Νέστωρ: «Θεέ Δημητρίου, βοήθει μοι!»

Όποιος και να ‘σαι, γύρισε τα μάτια και τα χέρια σου στον ουρανό και «ο Θεός του Δημητρίου» θα σε βοηθήσει. Όσο κι αν φαίνεται πως ο Θεός ανέχεται καμμιά φορά το άδικο και το στραβό, είναι δίκαιος, και το πληρώνει με τον τρόπο και την ώρα που εκείνος ξέρει. Όσο μεγάλος κι αν είναι ο Λυαίος, αν δεν είναι πάνω του ο φόβος και ο νόμος του Θεού, θα πέσει. Κι όσο μικρός και αν είναι ο Νέστωρ, όταν έχει το Θεό μαζί του θα νικήσει.

Μπορούμε, μάλιστα, να παρακαλούμε και τον άγιο Δημήτριο, να μας λυτρώνει με τις πρεσβείες του προς το Θεό, από τους κινδύνους και τις επιβουλές των φανερών και των αφανών εχθρών μας. Κι ας λέμε αυτό το τροπάρι από τους αίνους του Αγίου: «Δεύρο, μάρτυς Χριστού προς ημάς, σου δεομένους συμπαθούς επισκέψεως».

Π. Β. Πάσχος


Μην αμελήσετε να κάνετε Μου αρέσει! στη νέα μας σελίδα στο facebook!
Ευχαριστούμε πολύ!