Ο Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος ο Καραμάνος

Μαρτύρησε στη Σμύρνη στις 19 Μαρτίου 1657

Εκεί στη Σμύρνη που ζούσε ο Άγιος, κάποια ημέρα του συνέβη κάτι δυσάρεστο που τον εξόργισε και πάνω στο θυμό του είπε: Θα γίνω τούρκος. Κατά σύμπτωση βρίσκονταν εκεί μερικοί Τούρκοι, οι οποίοι τον άκουσαν. Τον άρπαξαν αμέσως και τον πήγαν στον δικαστή και μαρτύρησαν ότι άκουσαν να λέει πως θα γίνει τούρκος.

Ο δικαστής τον ρώτησε εάν συνέβη αυτό και ο Άγιος του απάντησε:

Μη γένοιτο, να αρνηθώ ποτέ τον ποιητή και σωτήρα μου, τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, τον αληθινό θεό, που πρόκειται να κρίνει ζώντας και νεκρούς και να αποδώσει στον καθένα κατά τα έργα του.

Όταν τ’ άκουσε ο δικαστής διέταξε και τον έδειραν αλύπητα. Ο Άγιος, με τη χάρη του Θεού, υπέμεινε το μαστίγωμα με γενναιότητα, επικαλούμενος το όνομα του Χριστού. Βλέποντας ο δικαστής τη σταθερότητά του, διέταξε να τον κλείσουν στη φυλακή χωρίς ψωμί και νερό και να τον δέρνουν δυο φορές την ημέρα. Ο Άγιος, παρά τη φυλάκιση και το μαρτύριο αλλά και τις πιέσεις της μητέρας του και της γυναίκας του, παρέμενε, με τη χάρη του Θεού, σταθερός.

Βλέποντας πως δεν αλλάζει γνώμη ,τον έφεραν πάλι στο δικαστήριο. Ξανά προσπάθησε ο δικαστής με κάθε τρόπο να τον κάνει να αρνηθεί, είτε με λόγια είτε με απειλές είτε με κολακείες. Ο άγιος μάρτυς παρέμενε σταθερός και ούτε που πρόσεχε τα λόγια του. Μόνο έλεγε:

Είτε στη θάλασσα με ρίξετε, είτε στη φωτιά με κάψετε, είτε λεπτά κομμάτια με κόψετε, εγώ τον γλυκύτατό μου Ιησού Χριστό δεν αρνούμαι.

Τότε διέταξε ο κριτής να του κάνουν περιτομή με τη βία. Τον έπιασαν και τον έδεσαν χειροπόδαρα σ’ ένα στύλο και του έκαναν περιτομή.

Τι με κόπτετε, τους φώναξε ο άγιος, εγώ Χριστιανός είμαι , τον Χριστό μου πιστεύω ως Θεό αληθινό, τούρκος δεν γίνομαι.

Βλέποντας ο δικαστής ότι ούτε με την περιτομή κατόρθωσε τίποτα , διέταξε να τον φυλακίσουν και να τον βασανίζουν με φρικτά βασανιστήρια, που συγκλόνισαν ακόμα και τους ξένους που βρίσκονταν στη Σμύρνη. Ο άγιος επί ένα μήνα και πλέον τα υπέμενε όλα με χαρά, στερεός και ασάλευτος στην πίστη, δοξάζοντας τον Θεό που τον αξίωσε να βασανιστεί για το όνομά Του.

Τότε ο δικαστής διέταξε να τον απαγχονίσουν, πρωί της Μεγάλης Πέμπτης Έτσι έλαβε ο μακάριος τον στέφανο του μαρτυρίου. Ήταν 34 ετών

Το τίμιο λείψανό του έμεινε κατά τη συνήθεια τρεις ημέρες κρεμασμένο, κατόπιν το κατέβασαν, το έδεσαν από τα πόδια και αγγάρεψαν κάποιους Χριστιανούς να το σύρουν και να το ρίξουν στη θάλασσα.

Κάποιοι Φράγκοι που βρίσκονταν εκεί πλήρωσαν χρήματα στους Τούρκους, το έβγαλαν με δίχτυ από τη θάλασσα και το έστειλαν στη χώρα τους, όπου το ενταφίασαν με τιμές ως μαρτυρικό λείψανο.

Στους Συναξαριστὲς η μνήμη του Αγίου αναφέρεται την 6η Δεκεμβρίου.


Μην αμελήσετε να κάνετε Μου αρέσει! στη νέα μας σελίδα στο facebook!
Ευχαριστούμε πολύ!