Οι επτά Μακαρισμοί της Αποκαλύψεως

Από το βιβλίο: «Ορθόδοξα Μηνύματα Σωτηρίας – Π. Αθανασίου Μυτιληναίου»

Θεωρούμε σκόπιμο να μνημονεύσουμε απλώς τους επτά μακαρισμούς της Αποκαλύψεως, διότι αποτελούν μικρές οάσεις που αναπαύουν τον πιστό αγωνιστή στην κονίστρα αυτού του κόσμου και τον παρηγορούν για τα επικείμενα δεινά που απειλούν τον αποστατημένο από τον Θεό, κόσμο.

Α’ «Μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καί οἱ ἀκούοντες τούς λόγους τῆς προφητείας καί τηροῦντες τά ἐν αὐτῇ γεγραμμένα· ὁ γάρ καιρός ἐγγύς» (Ἀποκ. 1, 3)

Β’ «Μακάριοι οἱ νεκροί οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες ἀπ᾿ ἄρτι. Ναί λέγει τό Πνεῦμα, ἵνα ἀναπαύσωνται ἐκ τῶν κόπων αὐτῶν· τά δέ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ μετ᾿ αὐτῶν» (Ἀποκ. 14, 13).

Γ’ «Μακάριος ὁ γρηγορῶν καί τηρῶν τά ἱμάτια αὐτοῦ…» (Ἀποκ. 16, 15)

Δ’ «Μακάριοι οἱ εἰς τό Δεῖπνον Τοῦ Γάμου τοῦ Ἀρνίου κεκλημένοι» (Ἀποκ. 19, 9).

Ε’ «Μακάριος και άγιος ο έχων μέρος εν τη αναστάσει τη πρώτη – επί τούτων ο δεύτερος θάνατος ουκ έχει εξουσίαν» (Αποκ. 20, 6)

ΣΤ «... μακάριος ο τηρών τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου» (Αποκ. 22, 7)

Ζ’ «Μακάριοι οι ποιούντες τας εντολάς αυτού, ίνα έσται η εξουσία αυτών επί το ξύλον της ζωής» (Αποκ. 22, 14).

Στην Αποκάλυψη οι μακαρισμοί αναφέρονται τόσο σε σχέση με το πρόσωπο του Κυρίου όσο και με την εφαρμογή των λόγων Του ως απόδειξη της γνησιότητας της σχέσεως μας αυτής εκ μέρους μας. «Αν λέμε, Κύριε, Κύριε στον Χριστό, οφείλουμε να κάνουμε και αυτό, που μας λέει ο Κύριος.

Ο πρώτος μακαρισμός ευτυχίζει τον άνθρωπο εκείνον που μελετά τον λόγο του Θεού και τον εφαρμόζει μέσα στην αποστατημένη εποχή του, για να φτάσει στο τέρμα που είναι η επικράτηση της Βασιλείας του Θεού.

Το προφητικό βιβλίο της Αποκαλύψεως δεν εξαγγέλλει μόνο μελλοντικά γεγονότα, αλλά περιέχει και θεόπνευστες παραινέσεις, έλεγχο, παρηγορία, διδασκαλία.

Ο σκοπός για τον οποίο εγράφη, είναι:

α’ Να ενισχύσει τους πιστούς για τα επικείμενα γεγονότα μέχρι της Δευτέρας του Χριστού Παρουσίας.

β’ Να συμμορφωθούν οι πιστοί με το περιεχόμενο του Βιβλίου εν όψει της Δευτέρας Παρουσίας και μελλούσης Κρίσεως.

γ’ Να υπενθυμίσει ότι «ο καιρός εγγύς…»

– Όταν δούμε τους Χριστιανούς να είναι περιφερόμενα ψυγεία από πλευράς πίστεως και αγάπης, τότε υπάρχει κίνδυνος να εγκαταλείψουμε την Εκκλησία, να μην έχουμε πλέον την ελπίδα μας σε αυτή. Αλλά η αφετηρία είναι η κοσμικοποίησή μας, γι’ αυτό ας προσέχουμε πολύ. Μη ξεχνάμε δε ότι αυτήν την στιγμή, λίγο ή πολύ, ή το καταλαβαίνουμε ή δεν το καταλαβαίνουμε, όλοι είμαστε κοσμικοποιημένοι. Μην το ξεχνάμε αυτό. Έχουμε αρκετό μέρος κόσμου μέσα μας, αρκετή κοσμικότητα μέσα στην ύπαρξή μας και στη ζωή μας…

– Πρέπει να νιώσουμε ότι έχουμε να παλαίψουμε σκληρά, γι’ αυτό, λοιπόν, δεν πρέπει να μείνουμε απληροφόρητοι και αδιάφοροι μπροστά σε όλα αυτά τα ενεστώτα και μέλλοντα γεγονότα, που αναφέρει ο λόγος του Θεού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο

Πηγή: simeiakairwn


Μην αμελήσετε να κάνετε Μου αρέσει! στη νέα μας σελίδα στο facebook!
Ευχαριστούμε πολύ!