«Όλα εκεί θα ξεχαστούν»

Είχε δεχθεί πολλές ευλογίες από τον Θεό ο γερο-Δημήτρης. Παππούς τώρα με μεγάλη φαμελιά ζούσε ανάμεσα σ’ όλους με ειρήνη ψυχής. Ήταν υπόδειγμα αληθινής πίστεως και φλογερής αγάπης προς τον Θεό.

Δεν έλειψαν όμως ποτέ από το σπιτικό τους και οι δυσκολίες. Οικονομικές δυσκολίες, συκοφαντίες, περιφρονήσεις, ασθένειες, θάνατοι…

Κάποτε όλα μαζί τα θλιβερά έκαμναν την εμφάνισή τους, λες και ήθελαν με μίσος να κάψουν τη γρανιτένια ψυχή του, το βράχο της πίστεως του εκλεκτού φίλου του Χριστού μας,του ηλικιωμένου γερο-Δημήτρη.

Εκείνος τότε συνήθιζε να υψώνει το χέρι του και δείχνοντας τον ουρανό έλεγε με τη γλυκιά του φωνή :

«Όλα εκεί θα ξεχαστούν»

Οι δικοί του τον κοιτούσαν. Τον άκουγαν με προσοχή. Και τότε τα σύννεφα της απογνώσεως υποχωρούσαν. Και όλοι έπαιρναν δύναμη μεγάλη από το μικρό αυτό θυμόσοφο λόγο του παππού…

Πέρασαν από τότε πέντε χρόνια. Ό παππούς δεν ζει. Τα προβλήματα και οι δυσκολίες δεν έλλειψαν από τη μεγάλη φαμελιά του πιστού μας αυτού ανθρώπου.

Ήρθαν στιγμές που τα προβλήματα υψώθηκαν σαν τεράστια κύματα, που απειλούσαν να πνίξουν τις ψυχές και να αφαιρέσουν τη χαρά από όλους.

Τότε τα παιδιά του ευλογημένου αυτού ανθρώπου κοιτούσαν το ένα το άλλο και υπενθύμιζαν τη γνωστή του φράση :

«Όλα εκεί θα ξεχαστούν»!

Και τότε απλωνόταν πάλι ειρήνη γύρω , η ειρήνη του Θεού.

«Όλα εκεί θα ξεχαστούν»

Πόσο παρήγορος είναι ο λόγος τούτος και για εμάς!

Τη δύσκολη ώρα που πολλά μας «πνίγουν», όταν δεχόμαστε την αδικία του άλλου, τον πικρό η συκοφαντικό του λόγο, την περιφρόνηση η την εγκατάλειψη από δικούς μας ανθρώπους, τον σκληρό πόνο από κάποια ασθένεια η από απροσδόκητο , αιφνίδιο θάνατο προσφιλούς μας τότε ας μη λυγίζουμε!

Γιατί τα θλιβερά του κόσμου δεν είναι αιώνια, κρατούν λίγο. Είναι «σκιάς ασθενέστερα και ονείρων απατηλότερα».

Ας δεχόμαστε όλα τα θλιβερά με υπομονή των Αγίων, με αταραξία ψυχής, με την ειρήνη που εκπηγάζει από βαθιά πίστη πως όλα όσα συμβαίνουν στην ζωή μας, τα παρακολουθεί το άγρυπνο μάτι και τα κατευθύνει το στοργικό χέρι του Πανάγαθου Θεού και Πατέρα μας.

Όλα υπηρετούν το σχέδιο της σωτηρίας μας, της καθάρσεώς μας και του αγιασμού μας,με τελικό σκοπό να μας δοξάσει ο Κύριος και Θεός μας.

«Όλα εκεί θα ξεχαστούν »

Στον ουρανό!

Τη δύσκολη ώρα των πειρασμών ας υψώσουμε την καρδιά μας, ας βυθίσουμε τη σκέψη μας στον κόσμο της απέραντης ευφροσύνης του Παραδείσου.

Εκεί όπου, όπως μας βεβαίωσε ο Κύριος, θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια μας (Αποκ. κα΄ 4). Εκεί όπου «ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός».

Εκεί όπου μαζί με τον χορό των Αγίων Αγγέλων και Αρχαγγέλων και των στεφανωμένων Αγίων Μαρτύρων και Οσίων και Ασκητών και όλου του αγαπημένου λαού του Θεού,της Εκκλησίας,θα υμνούμε ακατάπαυστα με τους παναρμόνιους ύμνους, τα « Ωσαννά » και τα « Αλληλούϊα » τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, τον Κύριο της δόξης.

Εκεί όπου θα αξιωθούμε να απολαμβάνουμε το κάλλος του προσώπου του λατρευτού μας Κυρίου, εφόσον παραμένουμε πιστοί δούλοι του στη γη αυτή, ακολουθώντας καθημερινά τα ίχνη του!

Εκεί, λοιπόν στον ουρανό να στρέφεται ο νους μας τις δύσκολες ώρες, για να πλημμυρίζει από ανεκλάλητη χαρά, και κάθε άλλη σκέψη να εξαφανίζεται.

«Όλα εκεί θα ξεχαστούν»

Χάρισέ μας Κύριε, να βαδίζουμε στην κοιλάδα του κλαυθμώνος της επίγειας ζωής μας με ουρανίους πόθους και προσδοκία του Παραδείσου!


Μην αμελήσετε να κάνετε Μου αρέσει! στη νέα μας σελίδα στο facebook!
Ευχαριστούμε πολύ!