Πόσες πίτσες έχουμε φτιάξει μαζί όλα αυτά τα χρόνια!
Άπειρες συνταγές για μαργαριτσα πιτσα, η μια καλύτερη από την άλλη. Έχω δοκιμάσει να φτιαξω μαργαριτα πιτσα χωρις γλουτενη, να φτιάξω πιτσα με αλευρι για πιτσα αλλά και με πολλά και διαφορετικά αλεύρια.
Μου έστειλαν ένα εξαιρετικό αλεύρι Ζεας από τη Λάρισα κι εκτός από ψωμί είπα να φτιάξω και μια πιτσα Ζεας.
️
Η πιτσα χωρις γλουτενη είναι αλήθεια ότι δεν βγαίνει πολύ αφράτη όμως η πιτσα Ζεας που έχει χαμηλά επίδεδα γλουτένης ομολογώ ότι βγήκε πολύ νόστιμη με ελαφρύ φούσκωμα και τραγανή ολόγυρα. Ιδανική γι’ αυτή τη δοκιμή πιτσα Ζεας ήταν η μαργαριτα η πιτσα που λατρεύουμε όλοι.
Να υπενθυμίσω ότι ιδανικά θα ήθελα μια ️πιτσα χωρίς γλουτενη αλλά με αποτέλεσμα ιταλικής ζύμης για πιτσα. Ας δούμε πως πήγε η δοκιμή για ζεας πιτσα.
Άλλωστε τα θρεπτικά συστατικά του αλευριού Ζεας δεν διαφέρουν κ πολύ από τα υπόλοιπα είδη αλεύρων σιταριού. Η μόνη διαφορά είναι ότι το αλεύρι Ζεας έχει μικρότερη ποσότητα γλουτένης.
Μπορεί βέβαια να έχει μικρότερη ποσότητα γλουτένης το ζεας όμως σε καμία περίπτωση δεν την συστήνω για ️πιτσα χωρις γλουτένη.
Αφού οι άνθρωποι που έχουν αλλεργία πρέπει να είναι παρά πολύ προσεκτικοί ακόμα κ σε μικρές ποσότητες γλουτένης.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησα την ζύμη για πιτσα αυτή τη φορά όχι με αλευρι για πιτσα αλλά με ζεας για δοκιμή ζεας πιτσα.
Για την πιτσα Ζεας
Είχα και φρέσκια μοτσαρέλα και λίγη σάλτσα για πιτσα κι έτσι η μαργαριτα πιτσα ήταν η ιδανική επιλογή συνταγής.
Για 2 πίτσες έβαλα σε ένα μπολ 500 γραμ αλεύρι ζεας και πρόσθεσα 8 γρ (1 φακελάκι) ξερή μαγιά. Τα ανακάτεψα με ένα κουτάλι.
Σε μια κανάτα έβαλα 320 γραμ χλιαρό νερό, εριξα μέσα 1 κσ ελαιόλαδο ,1 κγ αλάτι και πρέζα ζάχαρης. Τα ανακάτεψα να διαλυθεί το αλάτι στο νερό.
Έκανα λακκούβα στο αλεύρι και πρόσθεσα μέσα τα υγρά υλικά.
Με ένα κουτάλι ανακάτεψα κυκλικά στο κέντρο να βραχεί το αλεύρι σιγά σιγά.
Όταν όλα τα υλικά μαζεύτηκαν σε μπάλα ζύμης γύρω από το κουτάλι και σχηματίστηκε η ζεας πιτσα, άδειασα στον πάγκο τη ζύμη και απαλά άρχισα να ζυμώνω .
Η ζύμη για την πίτσα χωρίς γλουτενη στην αρχή ήταν αρκετά υγρή και κολλούσε στα χέρια. Όμως όσο την ζύμωνα έβλεπα ότι πίνει την υγρασία της.
Άλλωστε το αλεύρι απορροφά σταδιακά την υγρασία που του βάζουμε.
Γι’ αυτό μην βιαστείτε να προσθέσετε αλεύρι αν πρώτα δεν ζυμώσετε για λίγο τη ζύμη για ζεας πιτσα.
Βέβαια αν χρησιμοποιήσεις αλευρι για πιτσα, η ζύμη βγαίνει λίγο πιο υγρή. Ενώ το αλεύρι ζεας τραβάει πιο πολύ υγρασία.
Λάδωσα ελαφρά ένα μπολ και έβαλα μέσα τη ζύμη. Σκέπασα το μπολ κι άφησα να σταθεί για 45’.
Αφού ξεκουράστηκε η ζύμη, δεν είδα ιδιαίτερο φούσκωμα. Δε διογκώθηκε όπως διογκώνονται όλες οι ζύμες για πίτσα. Όμως, όταν την έπιασα και την χώρισα στα δυο στην αφή κατάλαβα ένα ελαφρύ φούσκωμα. Ανυπομονούσα να δοκιμάσω τη ζύμη που μοσχοβολούσε οπότε η μαργαρίτα πίτσα με τα λαχταριστά υλικά της μπορούσε να περιμένει!
Προθέρμανα πολύ καλά τον φούρνο στους 220ºC.
Έβαλα μέσα μια πέτρα ψησίματος να κάψει καλά.
Μετά έβαλα λίγο καλαμποκάλευρο πάνω σε ένα ξύλο κοπής.
Έβαλα πάνω τη ζύμη και την άνοιξα με τα δάχτυλα. Η ζύμη ήταν λίγο σφιχτή.
Στο τέλος βύθισα τα δάχτυλα στην ζυμη πιτσας και την μετέφερα γλιστρώντας την πιτσα πάνω στην καυτή πέτρα.
Έψησα σε καυτό φούρνο για 15’.
Φούσκωσε ελαφρά, ρόδισε ολόγυρα, έκανε τραγανή κόρα και η ζύμη της αν και ήταν λεπτή, μέσα ήταν πολύ αφράτη.
Έτσι καυτή όπως ήταν η πιτσα, έβαλα πάνω λίγο ελαιόλαδο και λίγο αλάτι και την δοκιμάσαμε ζεστή.
Αν και σκέτη ήταν πραγματικά υπέροχη. Ζύμη γλυκιά με τραγανή κόρα καλοψημένη.
Το επόμενο κομμάτι ζύμης έγινε πιτσα μαργαριτα κλασική με τα τυριά και την σάλτσα της και ήταν πραγματικά απίθανη.
