Είχαμε πάει σε ένα σχολείο, που είχε πολύ μικρά παιδάκια, από 6 χρονών και κάτι. Τα μοιράσαμε καραμέλες και τα κάναμε μια ερώτηση:
– Είστε όλα καλά παιδάκια;
– Ναί! είπαν όλα με μια φωνή.
– Και ποιό είναι το καλύτερο παιδί;
Βλέπω τότε ένα παιδάκι, που δεν σήκωσε το χέρι του και του λέω:
– Εσύ γιατί δεν σήκωσες το χέρι σου; Δεν είσαι το καλύτερο παιδί;
Δεν απάντησε.
– Μόνο ο Χριστός το ξέρει!
Συγκλονίστηκα από την απάντηση του παιδιού! Αυτήν την σύνεση που έχει το παιδί αυτό, το όφειλε στην παιδαγωγία των καλών γονέων του. Οι γονείς του παιδιού αυτού, ήταν απλούστατοι άνθρωποι, αλλά κατά Θεό σοφοί!