Όταν πρόκειται να κοινωνήσετε χρειάζεται προετοιμασία. Πρώτο και βασικό είναι η εξομολόγηση. Ό,τι σας βαραίνει την ψυχή σας, δηλαδή που φταίξατε, να το πείτε στον πνευματικό σας πατέρα καί πάντα να εξομολογείστε στον ίδιο πνευματικό, όχι κάθε φορά να αλλάζετε πνευματικό.
Καθαρίζουμε το σπίτι μας, πλένουμε όλα μας τα ρούχα και τα πάντα καθαρίζουμε, γιατί θα πάρουμε τον Χριστό μέσα μας. Βασικότερο είναι να καθαρίσουμε πρώτα την ψυχή μας και ο καθαρισμός της ψυχής γίνεται με την εξομολόγηση.
Αφού εξομολογηθούμε, θα φροντίσουμε να κάνουμε έναν έλεγχο με προσοχή στον εαυτό μας μη τυχόν φταίξαμε σε κάποιον, αν η συνείδησή μας μας ελέγχει, είμαστε υποχρεωμένοι να πλησιάσουμε αυτόν που πικράναμε και να του ζητήσουμε με μεγάλη ταπείνωση να μας συγχωρήσει.
Κι αν ακόμη κάποιος μας πίκρανε πολύ, αυτόν θα τον πλησιάσουμε και θα του δώσουμε το χέρι με αγάπη Χριστού. Γιατί δεν πρέπει να ζητήσουμε συγχώρηση μόνο απ᾿ αυτόν που πικράναμε, αλλά και απ᾿ αυτόν που μας πίκρανε, να του δώσουμε το χέρι με πραγματική αγάπη, χωρίς εγωϊσμό, αλλά με ταπείνωση και να του πούμε, «έλα, αδελφέ, κάποτε ψυχρανθήκαμε», χωρίς βέβαια να ρίξουμε όλο το βάρος σ᾿ εκείνον, γιατί αν του πούμε ότι έφταιξε εκείνος δεν έχει καμμιά σημασία, ενώ αν πούμε ότι φταίξαμε και οι δυο, δεν θα γίνει σκανδαλισμός, δεν θα πειραχτεί, όταν του πούμε ότι «κάποτε, αδελφέ, ψυχρανθήκαμε, αλλά ας δώσουμε τα χέρια μας, γιατί εγώ θα κοινωνήσω».
Εάν δεν δεχτεί, εμείς δεν πρέπει να θυμώσουμε, αλλά, όταν πάμε σπίτι, να προσευχηθούμε και να παρακαλέσουμε τον Θεό να τον συγχωρήσει. Τότε μόνο θα συγχωρηθούμε κι εμείς.