Ρώτησα, νωρίτερα, μεταξύ άλλων, τον πατέρα Valerian (Paslaru), ποιος είναι ο πειρασμός ή η αμαρτία που μπορεί να μας εξαπατήσει ή να μας επηρεάσει πολύ, σήμερα, εμάς, τους θεολόγους, τους λειτουργούς, τους ιεροκήρυκες ή τους εξομολογητές της Εκκλησίας και η απάντηση του Παναγιωτάτου, γρήγορα και αιτιολογημένα ήταν αυτη:
-Η ψευδαίσθηση ότι γνωρίζουμε και, κυρίως, ότι κυριαρχούμε στην Αλήθεια!
-Ο πειρασμός (συχνά) να διδάξουμε, στην πραγματικότητα, τη δική μας διδασκαλία, δηλαδή τον εαυτό μας!
-Η άποψη, απατηλή και μάταιη ότι είμαστε κάποιοι, άρα, αναντικατάστατοι ή, τέλος πάντων, πολύ δύσκολος στην αντικατάστασή μας!
-Η γνώμη ή η εντύπωση ότι αξίζουμε πολλά, τα πιο σημαντικά ή πολύτιμα πράγματα, γεγονότα, πλεονεκτήματα και μέρη!
-Ο πειρασμός, ο ψεύτης της αυτάρκειας!
-Αιχμαλωτιζει, εξαπατώντας την αυτοπεποίθηση, τη μάταιη δόξα καθώς και τον πειρασμό του σταρ!
Ελέησόν με, Θεέ, ελέησόν με!
Στελιανός Τίτος Γκόμπος
Πηγή: apantaortodoxias
