Κανένα ἀπό ἐκεῖνα που συντελοῦν εἰς τήν εὐσέβειαν δέν μπορεῖ νά εἰσέλθῃ εἰς ψυχήν πού εἶναι ἔρημος ἀπό προσευχήν καί ἀπό δέησιν· ἀλλά ὡσάν πόλις ἀνοχύρωτος εὔκολα μπορεῖ νά ὑποταχθῆ εἰς τούς ἐχθρούς ἀπό ἔλλειψιν κάθε ἐμποδίου.
Τό ἴδιο λοιπόν καί ψυχήν, πού δέν εἶναι ὀχυρωμένη μέ προσευχές, εὔκολα ὁ διάβολος τήν ὑποτάσσει καί τήν γεμίζει μέ εὐκολίαν μέ κάθε ἁμαρτίαν.
Κατ’ ἀρχήν, ὅταν ἰδῆ ψυχήν θωρακισμένην μέ προσευχές δέν τολμᾶ νά τήν πλησιάσῃ.
