«Στο σπίτι μου έρχονται άνθρωποι όπως ο πατερ Ιωσήφ από την Νάξο, ο πατερ Γεροντιος από την Κονια, ο πατερ Αμφιλοχίας από την Πάτμο και άλλοι ασκητές.
Αυτοι είναι οι φίλοι μου, οι δικοί μου.
Είναι» Οι μηδέν έχοντες και τα πάντα κατεχοντες».
Ζούνε κρυφά από τον κόσμο.
Κανένας σπουδαίος δεν τους ξέρει και κανέναν σπουδαίο δεν γνωρίζουν.
Πολλές φορές κάθομαι και σκέπτομαι και λεγω:
Να, αυτοί δεν ζούνε με τόση απλότητα και με ένα τίποτα;
Ναι, ζούνε και μάλιστα είναι πιο ευχαριστημένοι από την ζωή.
Τι χρειάζεται λοιπόν τόση φασαρία που κάνουμε;
Πηγή: simeiakairwn
