Σε μια επίσκεψη που της έκανα (λέει ο ανιψιός της) μου ανέφερε:
Ενώ έκανα προσευχή βλέπω τον Κύριο να βαδίζει επάνω σε
μια θάλασσα και πίσω του ακολουθούσαν οι μαθητές του.
Έσκυψε ο Κύριος και πήρε κάτι που επέπλεε στη θάλασσα!
Ήταν ένα μωρό από έκτρωση ενός νεαρού ζευγαριού!
Το πήρε ο Κύριος με τα δυο του χέρια, γύρισε προς τους
μαθητές του, το σήκωσε ψηλά και είπε με παράπονο:
«Αυτό είναι δικό μου! Εγώ τους το έδωσα! Γιατί μου το πετάξανε»; Έσκυψε το κεφάλι του ο
Κύριος και συνέχισε το δρόμο του.
Μεγάλη αμαρτία η έκτρωση, είναι φόνος καλά προμελετημένος και δύσκολα
συγχωρεί ο Κύριος. Όταν συλλαμβάνει η γυναίκα αμέσως ο Κύριος παίρνει ένα
κομμάτι από το Σώμα του (στο λέω έτσι για να το καταλάβεις) και το δίνει στο
έμβρυο και τοποθετεί έναν άγγελο δίπλα του.
Σημ. υπό ΛΜΔ: Ο Κύριος δίνει σαν Θεός την ψυχή για να λάβει ζωή το έμβρυο, γι’ αυτό η ζωή ονομάζεται και «ψυχή» στο Ευαγγέλιο: «Ο απολέσας την ψυχήν (ζωήν) αυτού ένεκεν Εμού ευρήσει αυτήν». (Ματθ. 10:39)
Επίσης: «ώσπερ ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν (ζωήν) Αυτού λύτρον αντί πολλών». (Ματθ. 20:28).
Όταν η μητέρα μεταλαμβάνει το Σώμα και αίμα του Κυρίου η ωφέλεια πάει και στο έμβρυο. Και όταν το παιδί βαπτισθεί παίρνει εκ Θεού ένα φύλακα άγγελο. Δεν αποκλείεται και ενωρίτερα όμως να λάβει τέτοιον, όταν το κρίνει ο Θεός, επειδή πχ. η μητέρα είναι πολύ ευλαβής. Και ο Τίμιος Πρόδρομος είχε άγγελο που τον καθοδηγούσε στην έρημο, όπου αφέθηκε να ζει ασκητικά από την νηπιακή του ηλικία. «άγγελος τον Άγγελον
(Πρόδρομο) φέρων» λέμε στους χαιρετισμούς Του.
