Υπομονή στον πόνο…

Όσιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής

Κάποτε ο Νήφων άκουσε ένα σοφό γέροντα να λέει, πως οι πόνοι γεννάνε δόξα. Σκίρτησε η ψυχή του την ώρα εκείνη, και θέλησε ν’ ασκηθεί στην υπομονή του πόνου.

Αποσυρόταν λοιπόν κάπου κι έβγαζε τα παπούτσια του. Ύστερα γονάτιζε καταγής, διπλωνόταν στα δυο κι έριχνε όλο το βάρος του σώματός του πάνω στα πόδια του.

Σ’ αυτή τη στάση προσευχόταν ώρα πολλή, υπομένοντας τον αφόρητο πόνο που του προξενούσε. Έβαζε μάλιστα κάτω απ’ τα πόδια του μια πλατιά και ομαλή πέτρα.

Πάνω σ’ αυτή στριφογύριζε, πληγώνοντας τα πόδια του, για να θερίσει τον καρπό του πόνου.

Όταν τέλειωνε την προσευχή του κι έκανε να σηκωθεί, ίσα που μπορούσε να κουνηθεί. Και τα δυο του πόδια, πιασμένα και μουδιασμένα, ήταν λες κολλημένα πάνω στη πέτρα. Με μεγάλη βία και αργές κινήσεις τα άπλωνε ένα-ένα.

Οι αρθρώσεις έτριζαν οδυνηρά. Εκείνος όμως έλεγε παρηγορητικά στον εαυτό του:

«Η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν»»21.
Όταν, επιτέλους, συνερχόταν λίγο, έβαζε τα πόδια του κι αργοκινούσε παραπατώντας για το κελί του.

Στο δρόμο συλλογιζόταν:
‟Αλίμονό σου, ταλαίπωρε Νήφων! Αφού δεν αντέχεις αυτόν τον μικρό πόνο, πως θ’ αντέξεις τη φλόγα της κολάσεως;’’.


Μην αμελήσετε να κάνετε Μου αρέσει! στη νέα μας σελίδα στο facebook!
Ευχαριστούμε πολύ!